Reis
Reis
Ik ga niet weg,
maar blijf ook niet hier.
Er kan dus niemand mee.
Ik ga op reis in een kleerkast
zonder hout, met alleen
maar nacht en ruimte.
Een lange reis
over geringe afstand,
steeds verder naar binnen.
Er blinkt iets in de verte,
onbereikbaar
maar zeer nabij.
Het is de robijn
in de ring van Sinterklaas,
gemaakt van 600 jaar oud plastic.
Hij lijkt op de bloemdieren
in de diepzee
die licht geven in de onderstroom.
Dat is de enige plek op de wereld
waar ik heen kan;
die plek is overal.
En als ik aan zal komen,
is iedereen die niet mee kon
al daar.
(ongepubliceerd)
De lege landen
Ik zit in de trein naar Utrecht
als ik mij plotseling afvraag:
waar is het wonder?
Want alles wat ik zie, bestaat zo ontzettend:
struikjes, koetjes, boerderijen,
er is geen speld tussen te krijgen.
Neem nu die haagbeuk:
die staat daar maar
aan de rand van een weiland.
Beetje groen zijn. Beetje groeien.
Het is allemaal zo van deze wereld!
Geef mij a.u.b. een wonder,
een heel klein krasje
in het diamant van de feiten,
een mirakeltje van niets,
er hoeft heus geen engel bij
of donderstem.
Al is het maar die haagbeuk
die op een mistige ochtend
een beetje is verschoven.
Dan weet ik genoeg.
(uit de bundel: Geef mij een wonder, Uitgeverij Podium, 2005)
Landbouw
Het is in onze tijd gaan lijken of landbouw iets ouderwets is, iets hinderlijks. Maar al ons voedsel, elk tussendoortje komt uit de landbouw, ook hagelslag, ook de rol drop die we bij het benzinestation kopen: suikerbieten, maïs, zoethout, etc. Het is ergens in de aarde gegroeid, geoogst en verwerkt. Wij zijn van grond gemaakt. Je lichaam zelf is een landbouwproduct. De mens staat in dit opzicht zeer dicht bij het varken. En bij de modder. De grond waar we achteloos over lopen, zouden we moeten aanbidden. Niets voor niets kust de paus de grond in elk land waar hij aankomt. Een goed ritueel is om voorafgaand aan elke maaltijd de ingrediënten van de maaltijd in gedachte één voor één af te gaan, en te bedenken waar ze vandaan komen, en je de ingrediënten voor te stellen toen ze nog leefden, de boer die ze geoogst heeft, enzovoort.
Nieuwe website
20 augustus 2015 – Nieuwe website
Welkom op de nieuwe website van Alexis de Roode. De vorige site stamde uit de tijd van Netscape, u weet wel, toen Internet nog een overwaaiende hype was. Deze site is ontworpen en gerealiseerd door de professionals van Myrmex.nl en zal regelmatig worden geüpdatet. In de webshop kunt u o.a. de in lood gezette rijmprent “De twaalf doden” en andere gesigneerde bibliofiele uitgaven bemachtigen.
Recensie NRC
Do 23 december 2010 – Recensie NRC
Vandaag stond een lovende recensie van Gratis tijd voor iedereen in NRC Handelsblad, geschreven door recensent Guus Middag. “De gedachtengang is goed te volgen, de zinnen zijn helder en eenvoudig, de toon is licht en analytisch. Het effect zit in de opeenvolging, het aandraaien van de klemmen, het langzaam doordringen van het besef dat er geen ontsnapping mogelijk is: het gevoel eeuwig opgesloten te zitten in een zandloper. Of een verlaten koekoeksjong te zijn in het grote lege bos.” En: “Zo gaat het vaak bij De Roode: de melancholie wordt overwonnen in en door de vorm – zoals in alle goede poëzie. Veel van de gedichten van De Roode hebben een lichte, zingbare structuur, met soepele, ritmische zinnen en snelle overgangen. Martinus Nijhoff is een naam waar ik af en toe aan moest denken. En Dèr Mouw, vanwege de intieme toon, en het gemak waarmee allerlei nieuwe natuurwetenschappelijke inzichten worden verwerkt. En Willem Jan Otten, om de religieuze inslag. En Ingmar Heytze, om de veelzijdigheid. Hier wordt op allerlei manieren gezocht naar het antwoord op een van de belangrijkste vragen die een mens zich kan stellen: wat is tijd?”
NRC Boekenbijlage
Vr 18 december 2010 – NRC Boekenbijlage: “Niet te missen: David Mitchell, Alexis de Roode, Grunberg, ‘Keef’, Thomése en de Statenbijbel”
Vandaag verscheen de Boekenbijlage “De beste boeken van het jaar” in NRC Handelsblad. In de bijlage worden de “absolute aanraders” van de medewerkers van Boeken opgesomd. Recensent Guus Middag zet Gratis tijd voor iedereen in zijn top-3. “Alexis de Roode is een dichter die ik graag lees: veelzijdig, muzikaal, helder, serieus en toch licht van toon.” Gratis tijd voor iedereen werd uitgegeven door Uitgeverij Podium en is te koop bij de betere boekhandel en online boekhandels.
In het klooster
Ik heb nu al een paar keer gemerkt dat in het klooster na twee tot vier dagen, afhankelijk van mijn beginconditie, het water van mijn geest glad trekt, als een meer bij windstilte. De golven en rimpels gaan liggen zodat het water de lucht ineens weerspiegelt. Elke gedachte, elke prikkel die dan binnenkomt valt als een keitje in een vijver. Even zijn er kringen, rimpelingen, dan trekt het weer glad. Op dat moment, dat het water van de geest glad trekt, welt een enorme vreugde op zonder reden, een zuivere vreugde om te bestaan.
Misschien is deze vreugde “de kracht van het nu”, waar Eckart Tolle zo hoog van opgeeft. Waar Eckart Tolle het doet voorkomen alsof dit gevoel van vreugde meteen optreedt bij een meditatie van een minuut, is het mijn ervaring dat deze staat van zijn pas is te bereiken na enkele dagen intensief onderdompelen in de kloostersfeer en meedoen aan de rituelen, dat wil zeggen de getijdengebeden. Of je het inhoudelijk eens bent met de teksten van de gebeden, doet er weinig toe, geloof ik.