Een steen openvouwen
“Een wonder van trefzekerheid” – Piet Gerbrandy, De Groene Amsterdammer
“De gedichten zijn een bitter genoegen om te lezen en blinken uit in hun onderlinge wrede samenhang” – Dieuwertje Mertens, Het Parool (4 sterren)
“Alexis de Roode schrijft zijn beste dichtbundel tot dusver” – Hans van Willigenburg, TPO
“Bespeelt virtuoos diverse taalregisters. Gelaagdheid blijft ondanks maatschappijkritische benadering intact.” – Johan Reijmerink, De Poëziekrant
“Langelaar, Baars en De Roode domineren in een rijk poëziejaar” – 23 beroepslezers, Awater
In maart 2017 is de langverwachte vierde dichtbundel van Alexis de Roode verschenen. Recensenten en lezers zijn zeer lovend in hun eindoordeel. De uitgever beschrijft de bundel als volgt: “Sinds zijn debuut volgt Alexis de Roode een thematisch plan. Na de liefde (Geef mij een wonder), het landschap (Stad en land) en de tijd (Gratis tijd voor iedereen) richt hij zich in zijn vierde bundel, tegen beter weten in, op het thema goed en kwaad. Hij treedt in dienst van het goede en steekt zijn armen tot aan de oksels in de wereld. Een steen openvouwen herbergt zowel de duisterste als de meest gelouterde gedichten die De Roode tot nu toe schreef. Een dichter volledig tot wasdom gekomen.”
Recensies
1: **** De eerste recensie is verschenen in het Parool, geschreven door Dieuwertje Mertens, en geeft de bundel 4 sterren. ‘De gedichten zijn een bitter genoegen om te lezen en blinken uit in hun onderlinge wrede samenhang.‘ Hij is hier na te lezen (€). Dieuwertje koos de bundel op haar blog ook tot een van haar favoriete boeken in 2017.
2: In De Groene Amsterdammer verscheen een recensie door Piet Gerbrandy, die valt voor de compositie en trefzekerheid van de bundel.”Of het nu komt doordat Alexis de Roode een nieuw terrein heeft aangeboord of doordat zijn dichterschap gewoon gerijpt is, in elk geval is Een steen openvouwen, zijn vierde bundel, een wonder van trefzekerheid.” En passant ontsleutelt Gerbrandy in een handomdraai ook een van de minst toegankelijke gedichten van de bundel, het titelgedicht. Zie de complete recensie hier.
3: In Trouw verscheen een spread over de bundel, met een recensie Janita Monna en het gedicht ‘Politeia’. ‘Ik raakte nogal ontroerd door die opsomming‘ zegt de recensente over het gedicht ‘Chandler Grafner’. De recensie is hier na te lezen. Of zie hier voor een samenvatting.
4: The Post Online publiceerde op 21 mei een lovende recensie door Hans van Willigenburg: ‘In Een steen openvouwen bevriezen de idealen der hipsters.’ Hij signaleert dat de gedichten in de bundel vaak fungeren ‘als verdelger van illusies’. Van Willigenburg concludeert dat Alexis de Roode ‘zijn beste bundel tot dusver‘ heeft geschreven. Meer informatie hier.
5: In Awater van januari 2018, het tijdschrift van de Poëzieclub, is Een steen openvouwen verkozen een van de drie beste dichtbundels van 2017, na de bundels van Marije Langelaar en Joost Baars. Gekozen door 23 beroepslezers. “Langelaar, Baars en De Roode domineren in een rijk poëziejaar“. Eerder, in juni 2017, verkoos redactielid Myrte Leffring ‘Een steen openvouwen’ tot favoriete bundel (‘keuze van de redactie‘) van het eerste vier maanden van 2017.
6: ****: De bundel krijgt opnieuw 4 sterren in Haarlems Dagblad, Noordhollands Dagblad, Leidsch Dagblad en De Gooi- en Eemlander, waar recensent Eric Kok de bundel bespreekt. De recensent benadrukt de ironie, die soms over de kop slaat, en soms omslaat in giftigheid. Zie ook hier.
7: In de Poëziekrant van maart 2018 is “Een steen openvouwen” zeer lovend besproken door Johan Reijmerink. In zijn recensie “Op zoek naar alles wat onzichtbaar is” neemt Reijmerink de lezer mee op reis door de bundel. “De Roode ontpopt zich als een poëtisch verteller die zich in glasheldere taal weet uit te drukken en bespeelt virtuoos diverse taalregisters. De gelaagdheid, metaforiek, de eigenzinnigheid van zijn taalwereld blijft ondanks zijn maatschappijkritische benadering intact. Zijn souplesse inzake woord en beeld blijven verrassen.” (…) “De structuur van de bundel vormt een ingenieuze cirkel.” Zie meer hier.
8: In De Morgen raadt Ellen Deckwitz de bundel van harte aan, in een voorbeschouwing van de Boekenweek 2017. Het gedicht “Afscheid” wordt in zijn geheel weergegeven. “Wie na de Boekenweek even helemaal gaar is van de erotiek, verwijs ik graag naar bovenstaande dichters door,” aldus la Deckwitz.
9: In Meander verscheen een uitgebreide bespreking door Eric van Loo. ‘De dichter lijkt te onderzoeken hoe ver hij kan gaan, niet alleen in zijn verbeelding maar juist in de weergave van een werkelijkheid die onze ergste voorstelling te boven gaat. Het doet denken aan de poëtische wederwaardigheden van Gottfried Benn (1886 –1956) in het lijkenhuis.’ Zie ook hier.
10: Het Belgische online magazine Cutting Edge schrijft over de bundel: ‘Vooral de achteloze stem (…) zorgt ervoor dat de impact maximaal is‘. Lees de recensie van Karel Alleene hier.
11: Frank Verhallen bespreekt op zijn dagelijkse poëzieblog drie gedichten uit de bundel: Documentaire, Chandler Grafner (1), en Chandler Grafner (2). ‘Met de titel als sleutel is het gedicht helder en daardoor aangrijpend en akelig.’
12 en 13: Elske Jacobs en Maarten Buser schreven in respectievelijk Awater en de nieuwsbrief van Athenaeum Boekhandel een half lovende, half kritische recensie, die in hoofdlijn op hetzelfde neerkomt: ze vinden de bundel te expliciet. Op Twitter geeft Maarten Buser aan dat de bundel hem zowel prikkelt als ergert.
Reacties van poëzie-minnende lezers
Leesblog ‘Lalagè Leest‘ schrijft over de bundel: ‘Alexis de Roode is de eerste dichter waarvan ik een tweede bundel lees. Meestal lees ik één of twee gedichten tegelijk, maar hiervan word ik gretig. Ik wil steeds maar doorlezen en kan zo vijf bladzijden achter elkaar verslinden, zo mooi vind ik het. (…) Wat een heerlijke poëzie.’
“Mijn vrouw die dwars door papier heen kan kijken, noemde de bundel zonder dat ik er zelfs naar vroeg: ‘indrukwekkend’.” – Arjan Witte, schrijver en muzikant
“Zo’n mooie steen vouw ik zelden open” – Vicky Francken, dichter
“Nietsontziende bundel, een die de waanzin heeft betrapt, in waan- en volzinnen.” – Onno Kosters, dichter
“Te gekke bundel van Alexis de Roode. Voorlopig lievelingsgedichten Politeia en Vrijdagochtend. Ik lach hardop. Een steen openvouwen is briljant (en ik ben nog maar op de helft).” – Hanneke van Eijken, dichter
“Als er één dichter het kantoorbestaan bezingt, dan is het wel Alexis de Roode” signaleert het blad Intermedair in de special “10 gedichten om de burn-out even uit te stellen“, en drukt een van de gedichten bijna integraal af.
“Ik hoorde gisteren Alexis de Roode voor het eerst voorgelezen. Meteen zijn bundel gekocht. Zo goed, zo scherp, zo grappig.” – Jelte Nieuwenhuis, redacteur bij Atlas/Contact
“Ik vind je nieuwe bundel subliem. Fijn als iemand een poëtische nek uitsteekt. Uitgesproken, persoonlijk, gewaagd, grensverleggend t.o.v. je vorige werk. En Poetin heeft inderdaad een elfensnoetje.” – Arnoud Rigter, dichter
“Een page-turner!” – Leonieke Rammelt, kunstenaar
“Huiveringwekkend goed, dit. Hard, lucide stralend als een briljant. Het zinnelijke brein… Dystopie, propaganda/reclame, indoctrinatie, lyriek én kritiek/satire in één.” – Willem Thies, dichter
“Ik voorspel dat hij met deze bundel nominaties en prijzen in de wacht gaat slepen.” – Nanne Nauta, dichter
“Aanrader voor 21e-eeuwse mensen geïnteresseerd in 21e-eeuwse vraagstukken” – Casper van der Veen, journalist bij NRC en auteur